UNE RENCONTRE Ur film sevenet gant : Lisa Azuelos (2014). Gant : Sophie Marceau, François Cluzet, Lisa Azuelos, Alexandre Astier. Ataw e krog an istoerioù-karantez gant un emgav bennag. A-hend-arall e chom an traoù war dachenn an huneal, pe an hunvreal. Evel-se e krog an traoù er film-mañ. N'eo ket ar wezh kentañ d'ur film komz a zaou zen hag en em gav en un darvoud bennag ag ar vuhez, en ur lec'h dic'hortoz-kàer, ur ru, un ezpozadeg, un trepas-metro. Amañ e vo da-geñver un emgav etre ar skrivagnerez ha tud an embannadurioù. Un den trankil eo Pierre (François Cluzet, fiskal braz en e rol). Goude boud bet merc'hetaer daonet pa oa yaouank ema daet da voud ur gwaz fidel hag un tad siriuz. Lâred a ra d'e vignoned en deus renket e avañturioù galant e armener an amzer dremenet, ha nen deus ket c'hoant da grogiñ gant un istoer nevez bremañ kén. Aez da lâred, mez marse e lâr gevier ive, rag pa vez tro d'ober un dra, arabad chom da varc'hata, n'eo ket gwir ? Ha setu, en oabl dizolo-se, ar loar é sevel, dic'hortoz-kàer d'an den. Ha pa vez Elsa, alias Sophie Marceau hag he c'hoarzh adeuladoe ar loar-se, petra ober ? Adeuladoe, adorable, ober a ran amañ gant ar ger am boa lennet evid ar wezh kentañ e levr War an Daoulin gant Yann-Bêr Kalloc'h. Ur ger kozh un tamm, mez ken plijuz da gleved : adeuladoe ! Ma, setu hon tad mad brallet un tamm, daoust d'ar pezh a lâre hag a grede marse ouzhpenn. Hi, Elsa, n'he deus ket problem ebed : dijabl eo, rag dispartiet eo nevez so a-zoc'h he boulom. Daoust dezhi embann ne red jamez, ne red biken war-lerc'h ar wazed dimezet, e kouezh Elsa nawazh dindan chalm ha dindan mousfent Pierre. Bourriñ a ra ar merc'hed gant ar re o laka da c'hoarzhed, gouied a rit. Pa lâran n'he deus ket problem ebed e welimp tuchant n'eo ket tre ar wirionez. Rag bugale he deus ive, dreist-oll ur grennardez un tammig torr-penn, evel e c'hell ar grennarded boud, kwa. Ha ne oui ket re penaoz ober ganti, ha kentoc'h eged ober nebeud e ra un tammig re marse. Neuze e vehe prest ar skrivagnerez libr ha dijabl da grogiñ gant un avañtur arall. Ha klask a ra ober he maouez vraw, displeg oll he ferzhioù-mad evid lakaad egile da dañva he madoù. Hennañ a soñj douzh e vaouez karet-mat, a soñj douzh e vugale, paotr ha plac'h, jentil ha toud, interesuz, tener ha rac'h. Hag a-benn ar fin, en despet d'ar pezh a lâre, en despet d'ar pezh a soñje, e tigor an nor d'an dra nevez-se, tañpir, petra 'faot deoc'h.... Ale, ur wezh c'hoazh... Bon, ned an ket da goñtiñ toud deoc'h, evel-just. Suspens, suspens ! Braw eo Sophie Marceau ez-naturel ha just eo François Cluzet etre e zaou soñj, setu aze interest brasañ ar film marse. Nawazh n'on ket bet trelatet gant an istoer. Re a lec'h laosket d'an degouezh, pe d'an dargouez, beteg re marse. Mankoud a ra ritm, lusk, mez marse e oa a-ratozh (meur a wezh e c'houlenn an traoù amzer kent krogiñ da vad). Ne vern, ne ouian ket petra a vank ennañ ; ar pezh a zo, n'on ket daet fromet-braz er-maez ag ar sal. Diaez em eus kavet santiñ e c'helle an istoer-se boud gwir. Ur mank a vuhez marse, peb tra re flour ennañ ? Netra da weled gant ur film arall n'em eus ket ankouaet, un afer a emgav ive, Je l'aimais, daet er-maez e 2009, ma c'hoarie Daniel Auteuil ha Marie-José Croze ennañ. Douzh an tu arall e c'hell an traoù tremen evel amañ ive, er vuhez normal. Ya, er vuhez normal. Mez re voer evid ur film. N'eo ket ar sinema ar vuhez toutafed ; é c'hortoz un tammig boem ouzhpenn e vez an den, memestra... Ma, daoust d'an enlouc'hañs-se n'eo ket ur film didalvoud, lod zokén o deus henn kavet fromuz-tre. Kit d'ober ho soñj ha lârit ho santimant dimp mar karit... Jean-Claude Le Ruyet.20140523b.75C.