J'DEMANDE PAS LA LUNE, SEULEMENT QUELQUES ÉTOILES Ur film sevenet gant : Robert COUDRAY (2013). Gant : Laurent Voiturin, Juliette Pinoteau, Maxime Raguin. N'em bez ket liez an tu da brezantiñ deoc'h ur film savet er vro, gant un den ag ar vro, gant tud ar vro war ar skramm. Ur film savet gant nebeud a argant, 50 000 euro douzh am eus klevet, tra ma laka pennoù braz Hollywood milionoù en o oberennoù. Hunvre Robert Coudray e oa : eñv, ar barzh-ferailher a Lizio, le poëte ferrailleur evel ma ra-eñv anezhañ, a zo daet da benn a sevel an istoer-mañ. Un taol-kàer, bourrabl da weled, un istoer a hiziw filmet a-feson. Evid doned da benn ag e c'hoant en doa goulennet Robert Coudray servij ur pewar-c'hant den bennag, tud a-gostez Lizio evid ar peb brasañ, mez pas hebkén. Tud a-bell a oa daet da roiñ dorn dezhañ ive, pe evid c'hoari er film, pe evid alejañ boued, pe evid sikour en ur mod bennag, rag ur bern traoù a vez d'ober war ur leurenn-sinema ha tro-dro dezhi. Ha setu J'demande pas la lune, seulement quelques étoiles daet er-maez, ha lañset e vo e salioù ar Frañs a-bezh, mar plij. Pa lâren deoc'h e oa un taol-kàer! Istoer un den yaouank un tammig kollet eo. Kollet en e garantezioù, kollet en e zarempredoù gant e verc'h, kollet ouzhpenn e vicher dezhañ hag etre mil soñj evid gouied ar pezh a garahe ober ag e vuhez. A-benn ar fin e krog hon den en un dra en doa disprizet da gentañ : eñv hag a oa waet da vevañ pell a-zoc'h douaroù e hendadoù, setu ma oa daet soñj dezhañ ag un tamm douar a oa bet laosket dezhañ e Breizh goude marw e dad-kozh. E Lizio just a-walc'h. Ha eñv da guitaad ar gêr vraz, Pariz marse, mez kalz ne vern, ha da voned war-droad war e hent. Ha dizoloiñ ar vuhez er vourc'h nevez, lec'h ma en em anav peb unan. Darempredoù nevez, hag ar chañs ive, ar chañs kenniget dezhañ gant tud ar vro hag ar jourdoul daet dezhañ da vevañ ar vuhez nevez-se. Savet un ti dezhañ, un ti a-sort gant an traoù kuriuz ha dic'hortoz kellidet e empenn Robert Coudray, un ti diharag, kamm ha tort, leun a faltazi. Aze e anavomp dorn hon barzh-ferailher, evel-rezon. Koutant e vehen kaoud un ti a-sort-se e penn arall a ma jardiñ : evid ma flijadur, ha plijadur ma bugale vihan sur a-walc'h. Ur bennoberenn ag an dibab ! Evel-just eh eus skoilhoù war an hent, ha dober en do hon den a sikour e gompagnuned nevez hag e voazined evid talañ douzh ar re a faota dezhe distruj an ti-se, rag hanw zo a dennañ mein en-dro ag ar maengleuz lec'h m'ema staliet. Bec'h a vo. Gant piw eh ay ar maout ? Koutant e vo an dud a anav Lizio sur a-awalc'h, mez koutant e vo an oll Vretoned ive gweled ar film-se hag a zo a-renk gant meur a film arall, heb mezh, m'henn lâr deoc'h. E galleg ema, e-kontrel douzh Lann Vraz, heni Soazig Daniellou, mez ur film made e Breizh eo. Diskoueziñ a ra an traoù bouljal er vro a-fed sevel filmoù gouest da gomz ahanimp en ur mod digor. Na vankit ket ho tro, pa dremeno en ho kêr, ha kasit ho mignoned genoc'h, ne vint ket dipitet : digor braz e vo o c'halonoù pa sortiint ag ar sal hag ho kouviañ a rint da voned d'eved ur banne da davarn ar blasenn. Netra nemed plijadur. Jean-Claude Le Ruyet.20130905b.