SIN-170317-LA CONFESSION.docx LA CONFESSION Ur film sevenet gant : Nicolas Boukhrief (2017). Gant : Marine Vacth, Romain Duris. Pemzeg deiz so e oa bet lennet e Badenn pennadoù kavet e kannadig ar barrez kent ar brezel 14, ur c'hant vloaz so bennag. E brezhoneg penn-da-benn. Hanw oa bet a zarvoudoù a beb sort degouezhet er barrez. Da skwer donedigezh Loeiz Herriaou, rener ar gelaouenn Dihunamb, d'ar 5 a viz Kala-Gouiañv 1911. Estonet e oa bet an oll, hervez ar gannadig, é kleved "ur peizant" é komz ken splann d'ur pewar-c'hant bennag a dud er sal. Lâred a rae Loeiz Herriaou derc'hel gant ar brezhoneg, ar pezh na barrae ket d'an dud a zeskiñ galleg. Kant vloaz goude, setu ma ne chom hiziw nemed un dornad tud hag a zo gouest da gompren ar pezh a oa bet skrivet gant beleion an amzer-se. Piw a oar pesort yezh a vo komzet e Badenn a-benn kant vloaz a-vamañ ? Perag e komzan deoc'h a gement-se, pa faota din lâred ma soñj deoc'h a-zivoud ar film La confession, an drived savet diwar romant Béatrix Beck (Léon Morin, prêtre, 1952) ? Marse a-gaoz ma ta soñj din ag ar pezh a lâre Michel Foucault, diwar-benn emdrôadur an denelezh. Peb den a lâr Foucault dre vraz, zo produ e amzer, beuzet m'ema en ur stignad (un dispositif) henn laka d'ober ha da soñjal evel e gempredidi. Ar stignad-se é voud an oll draoù a gav an den en-dro dezhañ, kredennoù, sevenadur, renad politikel, soñjoù ar gevredigezh, ar skol, ar labour ha kement a zo. Heb gouied dimp e soubomp oll en ur bed unliw ha tapoud a raomp ar liw-se a-vihan hag hon buhez-pad. A-gaoz d'ar stignad-se, hervez Foucault, n'hellomp ket barnañ an dud o deus bevet dindan ur stignad nad eo ket an heni a-hiziw. Da skwer e komz Foucault a Wagner hag a oa, evid tud e amzer, ur skwer ag ar pezh a oa ar gwellañ neuze en Alamagn hag en Europ dre vraz : Wagner ne zebre ket kig, ne oa ket akord evid ma vehe troc'hataet ar loened evid o studial hag enebyudew e oa ouzhpenn. N'eo ket tre evel-se e welomp ar bed hiziw, evid ar poent diwezhañ d'an nebeutañ ! Daet soñj din neuze ema ar film-mañ unan hag a daolenn un dra nad eo ket mui ag hon amzer-vremañ. Istoer ur vaouez yaouank, e-pad ar brezel diwezhañ, ur plac'h komunist, dizoue, hag a ya a-benn-kàer da lâred traoù eneb d'an iliz da veleg nevez he farrez, tre beteg ar gadoer-kofes. Ne ouie ket e tahe da gariñ ar beleg-se goude. N'ankouomp ket e oa ar vro katolik a-grenn d'an amzer-se. Hiziw, pa zegouezh ur garantez a-sort-se etre ur plac'h hag ur beleg e kuita ar beleg e garg heb chomel pell da dortal. Stank eo ar skwerioù a gement-se. N'omp ket mui neuze gant ar memez tro-spered, gant ar memez "stignad". Nawazh em eus kavet interesuz-braz an dual etre ar beleg, Léon Morin, c'hoariet gant Romain Duris, hag ar plac'h, Barny, Marine Vacth. O daou e ta braw an diviz gante, adal ar penn kentañ beteg ar fin. Daoust ma nend eo ket bet heuliet ar romant toutafed, e welomp ar stourm terrubl a zo bet e speredoù an daou zen. Diazezet eo ar romant war ar pezh he doa bevet ar skrivagnerez. Un deg vloaz bennag e-raog mervel e 2008, hi ' doa lâret Béatrix Beck e oa bet louc'hañset kalz gant ar pezh he doa-hi bevet ez-personel. "Heb gouied din marse e oan é klask Doue, a lâre-hi. Krediñ a ran e oan waet da gavoud ar beleg yaouank-se rag ma oan é klask tostaad douzh un den, un den uhelloc'h egedin. Ha kreñv e oa hennañ, pa ne oa ket daet war an hent am boa-me c'hoant d'henn kas ganin..." Jean-Claude Le Ruyet.20170317c.203F.